(METRICIANA: Dasledava?ni i materyja?y Metryki Vialikaha Kniastva Lito?skaha. Vol. ІI (ATHENAEUM: Commentarii Historiae et Culturae. VIII, 2003). P. 132—163.) Пастаноўка мною пытання аб назве афіцыйнай мовы ў Вялікім Княстве Літоўскім выклікала бурную рэакцыю перш за ўсё з украінскага боку . Гэта падказала мне тэму наступнага артыкула: адказваючы ўкраінскаму рэцэнзенту, разам з тым паспрабаваць вызначыць статус […]
Для нармальнага развіцця філалагічнай навукі патрэбны пастаянны прыток новага фактычнага матэрыяла. Адной з крыніц такога матэрыяла з’яўляецца рукапісная спадчына, ў нашым выпадку, рукапісная спадчына сярэдннявечнай Беларусі. Асноўнай мэтай гэтага артыкула аўтар лічыць якраз увядзенне ў навуковы абарот новых фактычных дадзеных па лексіцы царкоўнаславянскай мовы Беларусі. Прадметам нашага разгляду з’яўляецца парэмійная служба першым усходнеславянскім святым Барысу […]
(Наша вера. — 2001. — №1 (15)) Біблейскія сюжэты і персанажы, евангелічныя падзеі (асабліва нараджэнне Хрыста і Яго ўваскрэсенне), дзеянні святых, апакрыфічныя матывы, хрысціянскі маральна-этычны ідэал былі прадметам літаратурнага пераасэнсавання на Беларусі з ранніх вякоў хрысціянства, нягледзячы на кволасць літаратурнай традыцыі ў паасобныя гістарычныя перыяды. Асабліва прыдатным для літаратурных інтэрпрэтацый аказаўся велікодны евангельскі сюжэт, звязаны з […]
НАША НІВА. — 8 красавіка 2013 г. Павярхоўна прагледзеў толькі адзін гістарычны дакумент XVI стагоддзя, які аказаўся пад рукой. Гэта зроблены ў 1550-х гадах (прыкладна 450 год таму) попіс Гродзенскай каралеўскай эканоміі. Прыведзеныя ў попісе імёны — гэта імёны тагачасных сялян, пераважна праваслаўных, хаця на той час у рэгіёне ўжо была невялікая колькасць каталіцкага насельніцтва. Адным […]
Полацк (летапiсны Полотеск, Полотьск, Полтеск) у «Аповесцi мiнулых гадоў» упамiнаецца пад 862 г. як адзiн з цэнтраў старажытнарускай дзяржавы з ажыўленымi эканамiчнымi сувязямi з iншымi тэрытарыяльнымi аб'яднаннямi. Полацкая зямля ў далёкiя ад нас часы прызнавалася «беларускай дзяржавай», якая мела княжацкую ўладу, веча, адмiнiстрацыю, вайсковую абарону. Яна займала адно з вядучых месц у старажытнарускай i старабеларускай […]
(ЛИЧНОСТЬ-СЛОВО-СОЦИУМ — 2009) Падрыхтоўка розных слоўнікаў для вучэбных мэт – адна з надзенных задач беларускай лексікаграфіі. Асабліва гэта патрэбна пры выкладанні курса «Беларуская мова. Прафесійная лексіка» для студэнтаў нефілалагічных спецыяльнасцей ВНУ Рэспублікі Беларусь у сувязі, па–першае, з неабходнасцю авалодання беларускай мовай, паколькі ў краінах з дзяржаўным двухмоўем веданне кожнай мовы з’яўляецца абавязковым для ўсіх грамадзян […]
(ЛИЧНОСТЬ-СЛОВО-СОЦИУМ — 2009) Сельскагаспадарчая тэрміналогія неаднойчы з’яўлялася прадметам апісання практычнай тэрмінаграфіі: падрыхтавана 17 даведнікаў, прысвечаных розным галінам сельскагаспадарчай справы [1–17], таму «шмат у чым не маюць падстаў нараканні на нераспрацаванасць тэрміналогіі на беларускай мове, якія нярэдка гучаць з вуснаў тых, хто адмаўляе ў праве на жыцце беларускамоўнай навуцы і беларускамоўнаму навучанню, у тым ліку і ў […]
(Гістарычны альманах. Т. 17. – Гародня, 2011, С. 124-141) Імя Язэпа Ціхінскага непарыўна звязана са стварэннем найбольшага беларускага слоўніка ў другой палове XIX – сярэдзіне XX стст. Аднак, звестак пра гэтага выдатнага навукоўца захавалася да крыўднага мала. Інфармацыя, якая падаецца ў энцыклапедычных даведніках, вельмі фрагментарная і няпоўная . Часам яна проста не зусім карэктная . […]
(Личность — Слово — Социум — 2008) У сярэднявеччы адносiны апалагетаў хрысцiянства да драматургiчнага мастацтва і тэатра былi адмоўныя. Як бы нi тлумачылi гэты факт гiсторыкi культуры i нават рэлiгйныя прапаведнiкi, такое становiшча выклiкана тым, што хрысцiяне старажытнасцi i сярэднявечча сваiм рэлiгiйным пачуццём несвядома адчувалi суседства сцэнiчнага мастацтва з дэманiчным светам язычніцкiх уяўленняў. Калi […]
(Личность — Слово — Социум — 2008) Фразеалагізмы на ўзроўні нарматыўнага ўжывання маюць агульнапрынятыя форму і змест. Мова мастацкай літаратуры, акрамя традыцыйнага іх выкарыстання, дазваляе раскрыць стылістычны патэнцыял зваротаў. У такім выпадку фразеалагізмы рэалізуюцца ў адмыслова створаным кантэксце. Пісьменнікі пры дапамозе розных прыемаў па–майстэрску абнаўляюць іх форму і абыгрываюць змест, дасягаючы гумарыстычных, іранічных, сатырычных эфектаў, […]
Чацвер, 28 лістапада 2013
Няма каментараў