A A

Archive | Беларуская мова

А. Жлутка. ПАН, ГОСПАД, СПАДАР?.

Нядзеля, лютага 20, 2011

Няма каментараў

Як вядома, амаль ва ўсіх еўрапейскіх мовах зварот да Бога і ветлівы зварот да чалавека – ідэнтычныя і адрозніваюцца часам толькі напісаннем (з вялікай ці з малой літары). Напрыклад, грэц. ??????-?????? (да Бога) – (да чалавека), лац. Dominus – dominus, італ. Signore – signore, ням. Herr – Herr, рус. Господь – господин. І ў гэтым […]

А. М. Воранава. МОВА ТВОРАЎ ПЕРАКЛАДНОЙ КАНФЕСІЙНАЙ ЛІТАРАТУРЫ XV ст

Нядзеля, лютага 6, 2011

Няма каментараў

З прыняццем хрысціянства на тэрыторыю Старажытнай Русі трапілі культурныя дасягненні заходніх краін. З Візантыі патокам пацяклі кнігі, якія далучалі Русь да сусветнай цывілізацыі. Гэта былі кнігі на грэчаскай, лацінскай і славянскай мовах, апошнюю мы зараз ведаем як царкоўнаславянскую. Царкоўнаславянская мова — старажытнаславянская літаратурная мова, пашыраная ў ХІ-ХVIII стст. Паводле паходжання — гэта стараславянская мова, у якую праніклі […]

А. Котлярчук. З ГІСТОРЫІ ПАРАКЛАДУ БІБЛІІ НА СТАРАБЕЛАРУСКУЮ МОВУ

Нядзеля, лютага 6, 2011

Няма каментараў

На нашу думку, дагэтуль, працуючы па асобным напрамкам, мовазнаўцы, кнігазнаўцы, філёзафы пазабываліся аб агульнае канцэпцыі вывучэньня гісторыі перакладаў Бібліі на старабеларускую мову. Па-першае, патрэба акрэсьленыя храналёгія, якая б улічвала не толькі друкаваныя творы, але і рукапісы, не толькі пераклады асобных кніг, але і фрагмэнты. Яна можа выглядаць наступнае: 1. Даскарынаўскі час – канец ХV – […]

А. І. Падлужны. ЦЯЖКІЯ ВЫПАДКІ ПРАВАПІСУ Е, Я Ў НЕНАЦІСКНЫХ СКЛАДАХ

Чацвер, студзеня 20, 2011

Няма каментараў

У “Правілах беларускай арфаграфіі і пунктуацыі” адносна напісання літары я гаворыцца “Карэннае я пішацца нязменна...” [1] Гэта правіла лёгка рэалізуецца на пісьме толькі ў тых выпадках, калі шляхам падбору аднакарэнных слоў, або змяненнем слова склад з я можа аказацца пад націскам: дзесяць – дзесяты, цяжкавата – цяжка, вязаць – вяжаш і г. д. Калі ж […]

Г. А. Цыхун. КРЭАЛИЗАВАНЫ ПРАДУКТ (ТРАСЯНКА, ЯК АБ'ЕКТ ЛІНГВІСТЫЧНАГА ДАСЛЕДАВАННЯ)

Нядзеля, верасня 26, 2010

Няма каментараў

Феномен трасянкі не можа не выклікаць цікавасці ў лінгвіста. Сама назва «трасянка» — гэта тэрміналагічная метафара, створаная ў выніку пераносу зыходнага слова з бытавой сферы ў сферу лінгвістычнай тэрміналогіі. Першапачатковай асновай тэрміну стала, відаць, спалучэнне «моўная трасянка», падобнае да іншых аказіянальных словазлучэнняў, што выкарыстоўваюцца для азначэння гэтага феномену ў публіцыстыцы: «моўная жвачка» («Пакажам беларусам іхнюю моўную […]

Я. Станкевіч. ПРОЗЬВІШЧЫ НА –ЛА (-ЛО) І ІХ ПРАВАПІС

Нядзеля, жніўня 22, 2010

Няма каментараў

Беларускія прозьвішчы на –ла (этымолёгічны канчатак найчасьцей -ло) бываюць рознага паходжаньня. Адныя зь іх паходзяць ад імёнаў хрышчоных, прыкл., Самойла, Міхайла. 2. Другія паўсталі з назоўных імёнаў на –ло (не пад націскам -ла). Гэта такія позьвішчы, як Шыла, Масла, Рыла і пад. Напзоўныя імёны на –ло (не пад націскам -ла), значыцца такія, як сіло, крыло, […]

В. Тумаш. ДЫПЛЯМАТЫЧНАЯ КАНТРАВЭРСЫЯ 1646 ГОДУ ЗА БЕЛАРУСКУЮ МОВУ

Субота, жніўня 7, 2010

Няма каментараў

Агульна ведама, што ўрадавай мовай Вялікага Княства Літоўскага аж да ХVІІ стагодзьдзя была мова беларуская. Шырака яна тады тарнавалася ў дзяржаўным ды судова-юрыдычным справаводзтве ня толькі на тэрыторыі этнічна беларускай, але й на ўсіх землях Вялікага Княства. Ёю былі пісаныя граматы, актавыя запісы, дакумэнты й на прасторы не беларускай Жамойці. Беларускай мовай былі пісаныя ведамыя […]

Я. Станкевіч. ІМЕНЬНІ З СУФІКСАМ –ІНЯ

Нядзеля, красавіка 18, 2010

Няма каментараў

            Аднэй з важных цікавых асаблівасьцяў крывіцкае (беларускае) мовы  зьяўляюцца назоўныя іменьні з суфіксам –іня, прыкладам: вялічыня, шырыня, глыбіня, даўжыня і г. д. Іменьні з гэтым суфіксам пашыраны па ўсёй чыста Крывіі (Беларусі). Прыкладаў на гэты суфікс знаходзім шмат паміж іншым у «Материалах белорусских» №№ 4 Мог.  г., 5 Слуцк [1], 6 Дзісьн., 8 і […]

Я. Лёсік. НЕКАТОРЫЯ ЎВАГІ ДА БЕЛАРУСКАЕ ЛІТАРАТУРНАЕ МОВЫ (VI — VIII)

Серада, студзеня 27, 2010

Няма каментараў

VI. Дапаўненьні з прыназоўнікамі Вышэй ужо зазначалася, што ў дапаўненьнях з прыназоўнікамі (складаыя дапаўненьні) разглядаецца ня форма таго склону, пры якім стаіць прыназоўнік, а значэньне самога прыназоўніка. Тут выясьняюцца адценьні ў сэнсе, што надаюцца таму ці іншаму склону тым ці іншым прыназоўнікам. Разумеецца, тут, як і вышэй, можна затрымацца на значэньні некаторых толькі прыназоўнікаў, што […]

Я. Лёсік. НЕКАТОРЫЯ ЎВАГІ ДА БЕЛАРУСКАЕ ЛІТАРАТУРНАЕ МОВЫ (V)

Панядзелак, студзеня 25, 2010

Няма каментараў

V. Дапаўненьні   Кожны ўкосны склон назоўніка называецца дапаўненьнем (парасійску: “Всякий косвенный падеж существительного называется дополнением”). Дапаўненьне ў мове выражае розныя адносіны паміж прадметамі. Гэтыя адносіны могуць быць самыя разнастайныя, як прадметныя (татар’яльныя), так і не прадметныя (разумовыя). Дапаўненьні бываюць простыя й складаныя. Дапаўненьне называецца простым, калі пры ім няма прыназоўніка (предлога), а дапаўненьне з […]

  Проверка PR и ТИЦ
Нашы сябры:
Казкі беларускія!


Детальная информация ясень дерево купить доска на нашем сайте.
Страница 4 из 71234567