Мовазнаўства

Бандарэнка Т. П. Бяззлучнiкавыя складаныя сказы са значэннем семантычнага разгортвання ў паэтычнай мове Якуба Коласа (стылiстычны аналiз)

(Личность — Слово — Социум — 2008) У развiццi беларускай лiтаратуры i лiтаратурнай мовы велiзарная заслуга Я. Коласа несумненная. Яго творы — яркi прыклад вернага служэння народу, узор увасаблення глыбокага зместу i высокай iдэйнасцi ў дасканалую мастацкую форму, дзе няма нi аднаго лiшняга слова, нi аднаго шаблоннага звароту. У паэтычнай мове Я. Коласа — здзiўляючая […]

Я. Лёсік. НЕКАТОРЫЯ ЎВАГІ ДА БЕЛАРУСКАЕ ЛІТАРАТУРНАЕ МОВЫ (V)

V. Дапаўненьні   Кожны ўкосны склон назоўніка называецца дапаўненьнем (парасійску: “Всякий косвенный падеж существительного называется дополнением”). Дапаўненьне ў мове выражае розныя адносіны паміж прадметамі. Гэтыя адносіны могуць быць самыя разнастайныя, як прадметныя (татар’яльныя), так і не прадметныя (разумовыя). Дапаўненьні бываюць простыя й складаныя. Дапаўненьне называецца простым, калі пры ім няма прыназоўніка (предлога), а дапаўненьне з […]