A A

Archive | Агульнае і параўнальнае мовазнаўства

Н. М. Луновіч. ДА ПЫТАННЯ ПРА КАНЦЭПТ «СКВАПНАСЦЬ» (НА МАТЭРЫЯЛЕ ПРЫКАЗАК І ПРЫМАВАК СХОДНЕСЛАВЯНСКІХ І АНГЛІЙСКАЙ МОЎ)

Панядзелак, жніўня 15, 2011

Няма каментараў

Паняцце канцэпт характарызуецца неадназначнай структурай. Заднаго боку, у яго склад уваходзіць тое, што з»яўляецца зместам паняцця, з другога – тое, што робіць канцэпт з»явай культуры: этымалогія, асацыятыўныя рады, ацэнкі і канатацыі. Незалежна ад свайго тыпу, канцэпт мае базавы ўзровень, канцэптуальныя ўзроўнi i поле iнтэрпрэтацыi. Для аналiзу ядра канцэпта неабходна вызначыць дамiнантныя лексемырэпрэзентанты, пры дапамозе якiх […]

Я. Станкевіч. ПАЧАТНАЕ “О — Е” Ў СЛАВЯНСКІХ МОВАХ

Нядзеля, верасня 19, 2010

Няма каментараў

Ёсьць некалькі слоў, якія ў крыўскай (беларускай), украінскай і маскоўскай мовах пачынаюцца гукам о (каторае ў крыўскай мове, дзеля аканьня, не пад націскам перайходзіць у а), а ў іншых славянскіх мовах – гукам е, прыкладам: крыўск. – адзін, возера, алень, восень; украін. – один, озеро, олень, осінь; маскоўск. – один, озеро, олень, осень.  Але ў […]

І. Гапоненка. З ГІСТОРЫІ СТАНАЎЛЕННЯ ПУНКТУАЦЫЙНЫХ ТЭРМІНАЎ

Пятніца, жніўня 7, 2009

1 каментар

Сучасны раздзел  “Пунктуацыя”, у якім разглядаюцца знакі прыпынку і правілы іх ужывання ў тэксце, у даўніх навучальных кнігах і граматыках меў іншыя назвы: “О точкахъ” у Граматыцы” (1596) Лаўрэнція Зізанія; “прасодія строчная” або “строчная препінанія” ў букварах Сімяона Полацкага (1679) і Фёдара Палікарпава (1701); “О знакахъ” у “Россійской грамматике” (1755) Міхаіла Ламаносава. Сукупнасць пунктуацыйных знакаў […]

Л. Пісарэк. БЕЛАРУСКІ МОЎНЫ ЭТЫКЕТ НА ФОНЕ РУСКАГА І ПОЛЬСКАГА

Нядзеля, чэрвеня 28, 2009

Няма каментараў

У сучасным мовазнаўстве пад моўным этыкетам звычайна разумеюць правілы моўных паводзін, абавязковыя для членаў дадзенага грамадства ў акрэсленых прагматычных сітуацыях [1]. Да гэтых нацыянальна спецыфічных правіл адносіцца, між іншым, выбар адпаведных камунікатыўных формул, прызначаных для ўстанаўлення, падтрымання і разрыву моўнвгв кантакту паміж суразмоўнікамі. Да адзінак моўнага этыкету належаць формы звароту, прывітання, падзякі, пажадання, парады, просьбы […]

А. Нікалаева. НЕКАТОРЫЯ ПЫТАННІ ТРАНСЛІТАРАЦЫІ ЗАМЕЖНЫХ НАЙМЕННЯЎ У БЕЛАРУСКАЙ МОВЕ І МАГЧЫМЫЯ ШЛЯХІ ІХ ВЫРАШЭННЯ (НА ПРЫКЛАДЗЕ ІСПАНСКАЙ, ІТАЛЬЯНСКАЙ І ПАРТУГАЛЬСКАЙ МОВАЎ)

Субота, красавіка 18, 2009

1 каментар

У наш цяжкі і няпросты час, калі вялікая пагроза навісла над самім існаваннем беларускай мовы, трэба прыкласці як мага больш высілкаў, каб захаваць родную мову ў яе чысціні і непаўторнасці. А значыць, тут недапушчальныя неахайнасць і фармальны падыход да яе. У нашым выпадку мы маем на ўвазе перадачу іншаземнай анамастыкі на беларускай мове, або транслітарацыю […]

П. Вэкслер. ШТО МОГУЦЬ ІДЫШ, СУЧАСНЫ ІЎРЫТ, ЭСПЕРАНТА, А ТАКСАМА СЕРБАЛУЖЫЧАНЕ ПАЛЕШУКІ І ХАЗАРЫ СКАЗАЦЬ ПРА ПАХОДЖАННЕ ГАБРЭЯЎ-АШКЕНАЗІ?

Чацвер, сакавіка 19, 2009

Няма каментараў

У сатыры Лесінга „Малады шкаляр“ („Der junge Gelehre“), якая ўпершыню была прадстаўленая ў Ляйпцыгу ў 1748 г., а ўпершыню апублікаваная ў 1754 г. (перадрук у ягоных Werke 1:285, Мюнхен, 1970), Даміс, поўны пыхі малады студэнт, хваліўся перад сваім служкам, Антонам, што яму толькі-толькі стукнула дваццаць год, а ён ужо валодае некалькімі мовамі. Антон паведаміў, што […]

  Проверка PR и ТИЦ
Нашы сябры:
Казкі беларускія!


Страница 4 из 41234