Мовазнаўства

У. Анічэнка. ПРАБЛЕМЫ НАРМАЛІЗАЦЫІ ЛЕКСІКІ БЕЛАРУСКАЙ МОВЫ Ў ЗАМЕЖНАЙ І АЙЧЫННАЙ ЛЕКСІКАГРАФІІ

(Культура беларускага замежжа. — Мінск, 2000) Вытокі сучаснай беларускай літаратурнай мовы бяруць свой пачатак з глыбокай старажытнасці, якая назапасіла моўнае багацце ў пісьмовай і вуснай формах. Мова гэтая развіваецца рознымі спосабамі, сярод якіх найбольш важны і актыўны — народна-нацыянальная моўная аснова, што з даўняга часу абслугоўвае штодзённую сферу зносін паміж людзьмі. Людзі ў працэсе сваёй працоўнай […]

A. Кiклевiч, A. Пацехiна. БЕЛАРУСКАЯ ЛIТАРАТУРНАЯ НОРМА: ДЫНАМIК I IНАВАЫI (ПА МАТЭРЫЯЛАХ СУЧАСНАГА БЕЛАРУСКАГА ДРУКУ)

1. Уступ Змены палiтычных, сацыяльных i эканамiчных адносiн у беларускiм грамадстве ў другой палове 80-х – пачатку 90-х гадоў суправаджалiся актыўнымi працэсамi ў беларускай мове, якiя, галоўным чынам, датычыліся пашырэння сферы яе выкарыстання, а таксама характару яе кадыфiкацыi. Стаўленне да лiтаратурнай нормы падзялiла беларускую iнтэлiгенцыю на два лагеры: «кансерватараў» i «рэфарматараў» (Bieder 1995, 410). Апошнiя […]