Навіцкая В. В. УЛАДЗІМІР КАРАТКЕВІЧ І УМБЭРТА ЭКА: ПАРАДЫГМА «ДАБРО — ЗЛО»
Наяўнасць у творчасці абодвух пісьменнікаў выразнай бінарнай апазіцыі «даброзло» падвяргаецца дэканструкцыі як аўтарскім метафізічнасветапоглядным мысленнем, так і праходзіць крытычную рэ інтэрпрэтацыю інтэртэкстуальнай свядомасцю чытача. Адбываецца раз»яднанне, пераасэнсаванне дыхатамічнага светаўспрымання, характэрнае для постмадэрнісцкага дыскурсу. Канкрэтным полем рэпрэзентацыі апазіцыі «даброзло» ў Караткевіча з»яўляецца антытэза ХрыстаБратчыка палітычнай (намінальнай) і царкоўнай (фактычнай) уладзе старажытнай Гародні. Здавалася б, перадчытачом – […]
Панядзелак, 15 жніўня 2011
Няма каментараў